Marthe de Fijter- van der Pol

Getrouwd met Willem de Fijter uit Veen

Samen 2 kinderen

Woont in Wijk en Aalburg

Op deze warme zomeravond in juni vertelt Marthe mij hoe zij haar eigen weg bewandeld heeft in het voortgezet onderwijs.  En waarom zij er bewust voor kiest om in Wijk en Aalburg te blijven wonen. Marthe groeit op als oudste  in een gezin van 4 kinderen op de grens van Wijk en Veen.

Voortgezet onderwijs: ‘Mijn ervaringen in het werkveld, gaven me nu ruggensteun om de opleiding af te maken.’

‘Na de basisschool, de Henri Dunant in Wijk en Aalburg, vertrok ik vol goede zin naar het Stedelijk Gymnasium in Den Bosch.  Maar dit was echt niet wat ik zocht, die school nam heel mijn leven in beslag. Amper tijd voor sociale contacten. Dan maar naar het d’ Oultremontcollege hier was het al wat beter, maar in vijf atheneum dacht ik, wat doe ik hier eigenlijk, ik stop ermee. Je begrijpt me wel dat dit niet zo makkelijk verliep, zoals ik dat nu zeg.

Het stoppen met school in combinatie met opstandig gedrag en bepaalde vrienden gaf spanningen in de familie. Er werd gedacht dat het de verkeerde kant met mij zou opgaan. Zelf heb ik daar geen moment aan getwijfeld. Geen gemakkelijke periode wel verrijkend achteraf gezien. Maar goed, ik brak toch weer uit, geen houden aan.  Na wat baantjes in de productie en Retail, zag ik ook wel in dat dit niet helemaal was wat ik zocht.

Zo kwam ik op het Luzac College in Utrecht  terecht waar ik nou niet echt aansluiting vond bij mede studenten.  En sociale contacten zijn toch wel echt heel belangrijk voor mij om te kunnen functioneren. Wanneer je met de bus naar Utrecht gaat, kom je langs het Altena College, ik dacht: ”Zou dat misschien iets zijn?”. Uitgestapt en gevraagd of ik daar op school kon komen, dat was mogelijk, maar mijn ouders moesten het daar wel mee eens zijn. En weer was het niet mijn ding, saaie kost die toch echt het grootste gedeelte van je dag opslokt. Maar mijn ervaringen in het werkveld, gaven me nu ruggensteun om de opleiding af te maken.’

Hierna begint het eigenlijk pas voor Marthe,  ze houdt van mensen en is nieuwsgierig wat hen bezig houdt.  Marthe kiest bewust voor de studie Psychologie  aan de Universiteit van Tilburg, helemaal leuk.

Wonen in Wijk en Aalburg: ‘Je kent het hier en je wordt gekend’

‘Je snapt hoe het hier werkt, je herkent de sociale structuur en je mag er zijn zoals je bent, dat past bij mij. Hier kun je nog leven met de flow van de dag, het tempo ligt hier net iets lager en dat is goed voor je geestelijke gezondheid. Meehelpen op school, de ouders van de vriendjes van je kinderen kennen,  aandacht voor jouw omgeving waarin je woont.’

Als psychologe weet Marthe hoe belangrijk een vertrouwde basis is, om je te kunnen bewegen op andere plekken waar dat niet het geval is. Haar studievrienden zeiden wel eens gekscherend: ‘Wat moet jij daar nou tussen de koeien!’

‘Maar hier voel ik mij thuis, in het groen en de vrijheid op een uur afstand van Antwerpen en Amsterdam.’

Reizen naar het onbekende

‘Door te gaan reizen ben ik zelfbewuster geworden. Je gaat zien hoe jouw leven in elkaar zit en wat jouw normen en waarden zijn en dat dit niet voor iedereen de norm is. Belangrijk hierbij is dat je leert zien dat zaken daar anders in elkaar zitten en dat dit ook goed kan functioneren. Je kunt je zodoende beter inleven in andere personen.’

Hobby’s

‘Op het moment is fitness mijn hobby. Bepaalde doelen stellen en ervoor gaan. Het geeft fysieke kracht en dat helpt op het mentale vlak. Je voelt daarin de balans van lichaam en geest. Daarnaast vind ik het belangrijk om tijd door te brengen met mijn gezin, familie en vrienden. De familietentjes op zaterdag en zondag zijn belangrijk voor me. In mijn vrije tijd kijk ik graag documentaires en lees ik, met name over maatschappelijke thema’s. Op mijn werk word ik gekscherend ‘inspiratiedeler’ genoemd, omdat ik vaak links deel van bijvoorbeeld krantenartikelen of documentaires.’

Werken bij  Stichting De Enghoeve

Na wat omzwervingen gaat Marthe aan de slag bij De Enghoeve in Uitwijk.

‘In mijn werk houd ik mij bezig met behandeling van jeugd en bied ik ondersteuning aan het systeem hier omheen. Zo denk ik bijvoorbeeld mee met ouders en/of de school. Het fascineert mij om te ontdekken wat mensen beweegt. Daarnaast merk ik dat wanneer het bijvoorbeeld om de ouder-kindrelatie gaat je wezenlijk contact kan hebben over wat echt belangrijk voor hen is. De stichting waarbij ik werk heeft als belangrijke waarden: Samen, met rust en aandacht, present zijn en ruimte voor iedereen. Dit sluit aan bij hoe ik in het leven sta. Voor mij is het belangrijk dat ik mag zijn wie ik ben. Wanneer ik merk dat dit kan in een werkomgeving, dan presteer ik optimaal. Tijdens een cursus werd de presentie-theorie uitgelegd, waarna ik op mijn werk vertelde: “Nu snap ik waarom het zo goed werkt wat we hier doen, we proberen echt de mens te zien en daarbij aanwezig te zijn.” Dit in tegenstelling tot meer zakelijke hulpverlening.’

Toekomst

‘In de toekomst, wanneer mijn kinderen wat ouder zijn, zou ik mij graag nog verder willen ontwikkelen door een aanvullende intensieve opleiding op het gebied van kinder- en jeugdpsychologie. Opgedane kennis en kunde gebruiken om de kwaliteit van de behandelingen te verbeteren en mij bewuster te worden van wat nu de helpende aspecten zijn.’