Als ik oudere mensen in de kappersstoel had, kwam het verzorgende in mij naar boven.” Tamara van Tilborg vertelt enthousiast over haar traject van kapper naar verzorgende via het ‘Lefgozer Project’ bij Maaswaarden.
“Als zestienjarig meisje moest ik kiezen wat ik wilde. Ik had stage gelopen in het bejaardenhuis in Woudrichem en daar vonden ze echt dat ik geknipt was voor de zorg. Maar ik wilde destijds liever kapster worden, dus ik koos voor de kappersopleiding. Toch bleef ik de zorg altijd wel heel leuk vinden en dat merkte ik vooral als ik oudere mensen in de stoel had. Dan kwam het verzorgende in me naar boven en vond ik het heerlijk om ze in de taxi te helpen. Toen ik hoorde dater grote tekorten in de zorg waren, besloot ik het erop te wagen en me op mijn vierenveertigste om te laten scholen. Natuur- lijk in overleg met het thuisfront, die moesten er wel achter staan, want werken en leren is echt wel buffelen.”
De werkvloer
“Het voelt goed dat ik dingen kan regelen voor mensen en je merkt ook dat ze dat waarderen. Ik probeer me ook altijd in de bewoners te verplaatsen. Ga er zelf maar eens zitten, terwijl alles voor je bepaald wordt. Juist daarom vind ik het ook zo belangrijk om zelfredzaamheid te stimuleren en iedereen de regie overzijn of haar leven te laten houden. Je moet niet alles uit handen willen nemen. Ik
word echt heel blij van mijn werk, het geeft mij energie en ga altijd met een voldaan gevoel naar huis. Zelfs mijn dochter heb ik geënthousiasmeerd, zij zit op het vwo en doet nu vakantiewerk bij Maaswaarden. Inmiddels ben ik geslaagd en ga in het najaar verder leren. Dit verraste mijzelf, want met mijn neus in deboeken was niet echt mijn ding.”
Lefgozertraject
“Het lefgozertraject is een pittig traject”, vertelt praktijkopleider Wieske Brand. “Niet alleen omdat mensen soms een te rooskleurig beeld van de zorg hebben,maar ook omdat je een traject ingaat van achttien maanden, waar reguliere studenten drie jaar voor nodig hebben. We willen dan ook zeker weten dat mensen het zowel mentaal als fysiek aankunnen. Iedere Lefgozer krijgt een contract voor vierentwintig uur in de week. Lefgozers werken twintig uur, volgen acht uur inde week de opleiding en besteden daarnaast nog zes tot tien uur aan zelfstudie. Voor deze uren krijgen ze salaris. Maaswaarden zorgt voor een goede begeleiding op de werkvloer en neemt daarnaast alle opleidingskosten voor haar rekening. Het is een pittig traject, maar haal je een diploma, dan ben je welzeker van een vast contract.”
Meer weten over omscholing naar de zorg? maaswaarden.nl/werken-en-leren-bij/opleidingen/